Category Archives: Αστικοί Μύθοι

Αστικοί Μύθοι: Το Κρυφό Σφαγείο Της Κισσάμου.

 

Μία από τις λιγότερο γνωστές ιστορίες της Κρήτης είναι εκείνη για το κρυφό σφαγείο στην περιοχή της Κισσάμου στον Νομό Χανίων. Αλήθεια ή μέρος της φαντασίας δεν γνωρίζει κανείς με σιγουριά εφόσον τα κάτωθι γεγονότα διαδραματίζονται στις αρχές του 1800 μ. Χ. όταν η Κρήτη βρισκόταν υπό τον τούρκικο ζυγό ήδη από το 1669 μ. Χ. Η σχετική ιστορία αναφέρεται στον Ευτύχη, ένα νεαρό βοσκό που ζούσε σε ένα πετρόχτιστο σπίτι,  κοντά σε ένα ποταμάκι που περνούσε μέσα από ένα μικρό δάσος, με τους ηλικιωμένους γονείς του και τις τρεις αγαπημένες του αδερφές, την Κωστούλα, την Αργυρώ και την Σοφία. Ο νεαρός ξύπναγε τα χαράματα και επέστρεφε στο σπίτι το σούρουπο κάθε μέρα κατάκοπος.

Μία μέρα καθώς βρισκόταν στο ποταμάκι και έπινε νερό γλίστρησε από επάνω του ο σάρακας που κουβαλούσε και έπεσε μέσα στο ρέμα. Ο Ευτύχης έτρεξε κατά μήκος για να καταφέρει να το πιάσει και έπειτα από αρκετή ώρα τα κατάφερε. Όμως είχε απομακρυνθεί πολύ από το σπίτι του πια. Ενώ ετοιμαζόταν να γυρίσει πίσω, παρατήρησε πως στεκόταν δίπλα σε ένα μικρό εκκλησάκι του προφήτη Ελισαίου και εκλαμβάνοντας το όλο περιστατικό ως σημάδι προσκύνησε και άναψε το φυτίλι που ήταν σβηστό. Εντωμεταξύ οι γονείς του που είδαν ότι νυχτώνει και ακόμα ο Ευτύχης δεν είχε επιστρέψει, φοβούμενοι ότι οι Τούρκοι τον είχαν σκοτώσει ή αιχμαλωτίσει έστειλαν τις τρεις αδερφές του να ψάξουν. (Οι Τούρκοι κατακτητές εκείνη την εποχή σκότωναν τους βοσκούς για ασήμαντους λόγους).

Όταν πολύ αργά την νύχτα ο Ευτύχης επέστρεψε σπίτι εκείνες δεν είχαν γυρίσει. Την επόμενη ημέρα κάποιος άλλος βοσκός τις βρήκε κρεμασμένες στο δάσος και τα ζώα τους σφαγιασμένα. Η τρέλα δεν άργησε να βρει τον Ευτύχη ο οποίος καταράστηκε τον εαυτό του και τα Θεία διότι αν δεν αργούσε να γυρίσει στο σπιτικό του τίποτα δεν θα είχε συμβεί και η αγαπημένες αδερφές του θα ζούσαν. Οι γονείς του πέθαναν λίγες ημέρες αργότερα από την στενοχώρια. Αφού έκαψε όλες τις εικόνες που είχε στο σπιτικό του παίρνει την απόφαση εκδικηθεί. Για τα επόμενα τρία χρόνια με κάθε ευκαιρία καλεί στο σπίτι του Τούρκους στρατιώτες και τους κερνά ρακί και ότι τους κάνει ευχαρίστηση. Οι Τούρκοι δεν γνωρίζουν όμως ότι τα κεράσματά του περιέχουν στάχτη και όταν αυτοί ζαλιστούν τους ρίχνει αναίσθητους. Τους μεταφέρει σε ένα παλιό κελάρι και ενώ είναι εν ζωή τους τεμαχίζει στον ύπνο τους και σκορπίζει τα μέλη τους στο ρυάκι.

Επάνω στον τρίτο χρόνο όμως ο Ευτύχης πιάστηκε αιχμάλωτος και όλα αποκαλύφθηκαν. Για παραδειγματισμό και βασανιστικό θάνατο οι Τούρκοι τον αλυσόδεσαν στο ίδιο κελάρι που διέπραττε τα εγκλήματά του και τον έθαψαν ζωντανό. Λέγεται ότι τα τρία αυτά χρόνια της δράσης του, βασάνισε και σκότωσε περίπου 150 στρατιώτες καθώς και κάποιους συγχωριανούς του, φίλους αυτών. Η τοποθεσία του χωριού δεν είναι γνωστή αλλά αυτό την κάνει τρομαχτική διότι κανείς δεν γνωρίζει εάν το σπίτι στο οποίο κατοικεί έχουν συμβεί αυτά τα τρομαχτικά περιστατικά. Μια εναλλακτική εκδοχή της ιστορίας αυτής θέλει τον Ευτύχη να βρίσκεται ακόμα εν ζωή, θαμμένος και καταραμένος σε εκείνο το κελάρι εφόσον βλασφημούσε τα Θεία ακόμα και τις τελευταίες του στιγμές. Περιμένει μόνο κάποιον να τον ξυπνήσει και να τον ελευθερώσει από τα δεσμά του. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ακούνε αλυσίδες το βράδυ μέσα στους τοίχους όμως ο ίδιος ο Ευτύχης δεν έχει βρεθεί μέχρι στιγμής.

Ιστορίες για αγρίους ή λαϊκοί θρύλοι με έρεισμα στην πραγματικότητα;

Εντυπωσιακές ιστορίες καλά κρυμμένες στον μανδύα φολκλορικών στοιχείων και λαϊκών παραδόσεων φιλοτεχνούν συναρπαστικούς αστικούς μύθους , γι’ αυτό και εξαπλώνονται με αστραπιαία ταχύτητα μέσα στην κοινότητα αρχικά και κατόπιν σε όλη την κοινωνία που τους υποβαστάζει.

Η δραματουργική πλοκή των μύθων αυτών μασκαρεύεται βέβαια και αφορά πλέον σε πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν σε πραγματικούς ανθρώπους, παρά το γεγονός ότι τις περισσότερες φορές είναι κατασκευασμένοι στο εργαστήριο της προφορικής παράδοσης.

Και είναι τέλος και οι ντόπιες πινελιές που προσκολλώνται στον θρύλο για να δώσουν την απαραίτητη ιθαγένεια, παρά το γεγονός ότι ακριβώς ίδιες ιστορίες φιγουράρουν σε διάφορα μέρη του πλανήτη.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι ανατριχιαστικότεροι των αστικών μύθων έχουν αφήσει μπόλικους ανθρώπους ξάγρυπνους στις τέσσερις γωνιές της οικουμένης…

Το ντόμπερμαν που πνίγεται – Αυστραλία

Ο αστικός αυτός μύθος μάς έρχεται από το μακρινό Σίδνεϊ και έχει να κάνει με μια περίεργη ιστορία πνιξίματος ενός ντόμπερμαν. Ένα βράδυ λοιπόν ένα ζευγάρι επέστρεψε στο σπίτι του για να δει τον σκύλο του να πνίγεται στο σαλόνι. Ο άντρας πανικοβλήθηκε και λιποθύμησε, η γυναίκα ήταν ωστόσο πιο γενναία και μετέφερε αμέσως το άτυχο σκυλί σε κλινική ζώων. Επέστρεψε κατόπιν στο σπίτι για να βοηθήσει τον άντρα της, προσπαθώντας να τον μεταφέρει στο κρεβάτι. Όσο συνέβαινε αυτό, ο κτηνίατρος τηλεφώνησε και ούρλιαξε υστερικά από το ακουστικό να εγκαταλείψουν αμέσως την οικία τους. Χωρίς να ξέρουν τι συνέβη, το αντρόγυνο βγήκε έντρομο έξω, για να συναντήσουν στις σκάλες την αστυνομία που τους γύρευε: ο αστυνομικός ενημέρωσε το ζευγάρι ότι ο σκύλος είχε πνιγεί από ανθρώπινο δάχτυλο και ότι ο διαρρήκτης πρέπει να ήταν ακόμα εντός της οικίας! Πράγματι, ο κλέφτης βρέθηκε αναίσθητος στο υπνοδωμάτιό τους…

O κρεμασμένος σύντροφος – Γαλλία

Άλλος ένας περίφημος αστικός μύθος που εμφανίζεται σε διάφορες παραλλαγές στα πέρατα του κόσμου, ο δικός μας ωστόσο έχει να κάνει με το Παρίσι της δεκαετίας του ’60. Μια κοπέλα και ο φίλος της λοιπόν, αμφότεροι φοιτητές, επιδίδονταν σε ερωτικές περιπτύξεις μέσα στο αμάξι, το οποίο είχαν παρκάρει βολικά μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα. Κάποια στιγμή το αγόρι βγαίνει από το αυτοκίνητο για να καπνίσει ένα τσιγάρο, με την κοπέλα να τον περιμένει υπομονετικά στη θέση της να επιστρέψει. Καθώς αργούσε, η κοπέλα βγήκε να τον ψάξει, μόνο για να δει έντρομη μια σκιά μέσα στην ερημιά. Παγωμένη, επιστρέφει ταχύτατα στο αυτοκίνητο και προσπαθεί να φύγει, μόνο που το αμάξι αρνείται να την υπακούσει. Κάθε φορά που μαρσάρει ακούει περίεργα τριξίματα, με το αυτοκίνητο να μένει καθηλωμένο. Κάποιος είχε δέσει ένα σχοινί στον προφυλακτήρα του αυτοκινήτου και το είχε ασφαλίσει στο γειτονικό δέντρο. Βγαίνοντας να δει γιατί δεν ξεκινούσε το αμάξι, η κοπέλα συνειδητοποίησε ότι ο φίλος της κρεμόταν από το δέντρο…

Η γυναίκα με το σκισμένο στόμα – Ιαπωνία και Κίνα

Ο πασίγνωστος λαϊκός θρύλος της Κίνας/Ιαπωνίας αφορά σε μια γυναίκα, την Kuchisake-Onna, που κάποιοι ισχυρίζονται ότι ήταν σύζυγος σαμουράι. Μια μέρα λοιπόν απάτησε τον άντρα της με έναν νεότερο τύπο και όταν ο σύζυγος το έμαθε, την τιμώρησε παίρνοντας το σπαθί του και σκίζοντας στο στόμα της από αυτί σε αυτί. Η συνέχεια του αστικού μύθου ποικίλει από δω κι έπειτα. Άλλοι λένε ότι η γυναίκα ήταν καταραμένη να μην πεθάνει ποτέ, και ακόμα συνεχίζει να περιδιαβαίνει τον κόσμο για να εξιστορεί το πάθημά της. Άλλοι πάλι αναφέρουν ότι πρόκειται για μια πολύ ωραία γυναίκα που ρωτάει τους περαστικούς αν είναι όμορφη. Κι όταν παίρνει θετική απάντηση, αφαιρεί τη χειρουργική μάσκα που φορά αποκαλύπτοντας τη φρικιαστική ουλή της. Ο περαστικός που δεν συνεχίζει να τη βρίσκει πλέον όμορφη βρίσκει τραγικό θάνατο από τα χέρια της!

Η γέφυρα των βρεφικών στεναγμών – ΗΠΑ

Σύμφωνα με τον περίφημο αστικό μύθο της Αμερικής, ένα ζευγάρι κατευθυνόταν στο σπίτι του από την εκκλησία, έχοντας στο πίσω κάθισμα το μωρό τους. Η βροχή έπεφτε με το τουλούμι και το ζευγάρι αναγκάστηκε να περάσει μια γέφυρα που είχε υπερχειλίσει. Το νερό ήταν ωστόσο βαθύτερο απ’ όσο είχαν υπολογίσει, με το αυτοκίνητο να μένει καταμεσής της γέφυρας και το ζευγάρι να βγαίνει από το αμάξι για να αναζητήσει βοήθεια. Η γυναίκα έμεινε βέβαια πίσω, για να δει έντρομη εντός ολίγου το μωρό της να παρασύρεται από τα ορμητικά νερά. Ο θρύλος λέει ότι όποιος περάσει από τη συγκεκριμένη γέφυρα (η τοποθεσία της οποίας παραμένει βολικά άγνωστη) θα ακούσει το κλάμα του μωρού…

Η εξωγήινη απαγωγή – Ιταλία

Η ιστορία απαγωγής του Fortunato Zanfretta έχει μετατραπεί στον πλέον περιώνυμο αστικό μύθο της Ιταλίας εδώ και μερικές δεκαετίες! Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του ιδίου, ο Zanfretta κρατήθηκε όμηρος από μια εξωγήινη φυλή που ονομάζονται Dragos και κατοικούν στον πλανήτη Teetonia, με τις απανωτές απαγωγές του να λαμβάνουν χώρα στο χρονικό διάστημα 1978-1981. Στις αναρίθμητες υπνώσεις του μάλιστα ο «όμηρος» ανέφερε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για τους εξωγήινους, με τις λεπτομερέστατες αναφορές του να έχουν πυροδοτήσει παγκόσμιο ενδιαφέρον για την υπόθεση. Μέχρι και σήμερα, η περίπτωση Zanfretta παραμένει η πιο εντυπωσιακή και περίεργη υπόθεση «X-Files» του κόσμου, με τον αστικό μύθο να αναλαμβάνει κατόπιν χρέη γενίκευσης της ιστορίας, με κάθε Ιταλό να γνωρίζει πλέον απ’ έξω και ανακατωτά τα «γεγονότα»…

Ο λευκός θάνατος – Σκοτία

Η ιστορία έχει να κάνει με ένα κορίτσι της Σκοτίας που μισούσε τόσο πολύ τη ζωή που αποφάσισε να εξαφανίσει κάθε ίχνος της ύπαρξής της. Όταν ολοκλήρωσε τη ζοφερή προετοιμασία, ήταν πλέον έτοιμη να αυτοκτονήσει, με την οικογένειά της να ανακαλύπτει σύντομα το δραματικό χρονικό της. Σε μια περίεργη τροπή της μοίρας, κάθε μέλος της οικογένειας πέθανε μέσα σε λίγες μέρες από τον χαμό του κοριτσιού, βρίσκοντας μάλιστα τραγικό θάνατο. Η υπόθεση πήρε το παρατσούκλι «λευκός θάνατος», με τον αστικό μύθο να υποδεικνύει πλέον ότι όποιος μάθει τις λεπτομέρειες της εξαφάνισης της οικογένειας είναι καταδικασμένος να τον επισκεφτεί το πνεύμα της κοπέλας: το φάντασμά της σκοτώνει τον περίεργο, από τον φόβο μήπως και αποκαλυφθεί η ύπαρξή της! Ο στόχος της είναι να αποτρέψει τον οποιονδήποτε να μάθει ότι κάποτε έζησε, με το πνεύμα της να είναι έτοιμο να κάνει ό,τι χρειαστεί για να κλείσει το στόμα του φαφλατά μια και καλή…

Το μαύρο Volga – Πολωνία

Ένα κατάμαυρο αυτοκίνητο της άλλοτε θρυλικής μάρκας «περιπολούσε» τους δρόμους της Βαρσοβίας στη δεκαετία του ’60 με ζοφερό στόχο την απαγωγή παιδιών. Σύμφωνα με τον αστικό μύθο, οι επιβάτες του ύποπτου αυτοκινήτου ήταν από ανώτατα σοβιετικά στελέχη -που έκλεβαν παιδιά για τους σκοτεινούς σκοπούς τους- μέχρι βρικόλακες, πωλητές ανθρώπινων οργάνων ή και ο ίδιος ο Σατανάς! Στις πολυάριθμες εκδοχές του μύθου, τα παιδιά χρησιμοποιούνταν ως σεξουαλικοί σκλάβοι στα πόδια της άρχουσας σοβιετικής τάξης, ως πάροχοι ανθρώπινων οργάνων ή ακόμα και αίματος για πλούσιους που υπέφεραν από λευχαιμία. Τίποτα δεν έχει φυσικά αποδειχθεί ποτέ, ο αστικός μύθος ζει ωστόσο και βασιλεύει στην Πολωνία…

Elisa Day – Μεσαιωνική Ευρώπη

Ένας παλιός αστικός θρύλος σκορπούσε τον τρόμο στη δεισιδαιμονική Ευρώπη του Μεσαίωνα. Μια πανέμορφη κοπέλα λοιπόν, η Elisa Day, η ομορφιά της οποίας συγκρινόταν μόνο με τα άγρια ρόδα, γνώρισε έναν νεαρό άντρα που μόλις είχε καταφτάσει στο χωριό της. Ο άντρας, που την ερωτεύτηκε φυσικά με την πρώτη ματιά, της ζήτησε ραντεβού. Στην πρώτη τους συνάντηση, την επισκέφτηκε στο σπίτι της. Στη δεύτερη, της έφερε ένα κατακόκκινο τριαντάφυλλο και της παρήγγειλε να τον συναντήσει εκεί που φυτρώνουν τα άγρια ρόδα. Στο τρίτο τους λοιπόν ραντεβού, την πήγε στο ποτάμι, όπου τη σκότωσε φωνάζοντας «η ομορφιά πρέπει να πεθάνει». Έβαλε κατόπιν ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στα δόντια της και άφησε το νεκρό της σώμα να γλιστρήσει στο ποτάμι. Εννοείται ότι οι μεσαιωνικοί άνθρωποι συναντούσαν το πνεύμα της να περιπλανιέται στο ποτάμι, με το αίμα να ρέει από το κεφάλι της και το κόκκινο τριαντάφυλλο περασμένο στα χέρια της…

Το Πηγάδι της Κολάσεως – Ρωσία

Κάποια στιγμή το 1989, ρώσοι επιστήμονες διάνοιξαν μια γεώτρηση στη Σιβηρία κάπου 14,5 χιλιόμετρα βάθος. Το γεωτρύπανο χάλασε βέβαια κάποια στιγμή ανεξήγητα και η ερευνητική ομάδα κατέβασε εξοπλισμό στην τρύπα για να δει τι έγινε. Η θερμοκρασία ήταν κοντά στους 1.000 βαθμούς Κελσίου, το πραγματικό σοκ ήταν ωστόσο ο ήχος που κατέγραψαν τα μηχανήματα: 17 τρομακτικότατα δευτερόλεπτα μπόρεσε να ηχογραφήσει το μικρόφωνο πριν λιώσει, με τους απόκοσμους ήχους να πείθουν τους επιστήμονες ότι ήταν πράγματι κραυγές από την Κόλαση! Οι περισσότεροι παραιτήθηκαν αμέσως από την αποστολή, με όσους ωστόσο παρέμειναν στο σημείο να ζουν ακόμα μεγαλύτερο σοκ αργότερα εκείνη τη νύχτα: ένα νέφος ενός κατάφωτου αερίου άρχισε να βγαίνει από τη γεώτρηση, παίρνοντας προοδευτικά σχήμα γιγαντιαίου φτερωτού δαίμονα, με το ρωσικό αντίστοιχο του «έχω κατακτήσει…» να ακούγεται μέσα στις φλόγες. Παρά το γεγονός ότι σήμερα θεωρείται φάρσα, ο αστικός μύθος παρέμεινε και δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι το περιστατικό πράγματι συνέβη. Ο θρύλος του Πηγαδιού της Κολάσεως παραμένει ζωντανός και ακμαίος…

Ο κόσμος διψάει για συναρπαστικές ιστορίες και κάποιοι είναι διατεθειμένοι να τις προσφέρουν. Από στόμα σε στόμα, από καφετέρια σε καφετέρια, από κομπιούτερ σε κομπιούτερ οι αστικοί μύθοι εξαπλώνονται, γιγαντώνονται και στο τέλος γίνονται γεγονότα που η πλειοψηφία τα θεωρεί δεδομένα.

21. Παντού υπάρχει ένας… μύθος.

Σε πάνω από δέκα χώρες κυκλοφορεί η ιστορία με κάποιον διάσημο που πηγαίνει στο νοσοκομείο για να βγάλει κάτι που… παγιδεύτηκε στον πρωκτό του. Για μπουκάλι μιλούν σε Ελλάδα και Ισπανία, αγγούρι στην Γερμανία ενώ οι Αμερικάνοι το πάνε πιο πέρα το θέμα καθώς η ιστορία θέλει τον Ρίτσαρντ Γκιρ να έχει ένα ποντίκι…

20. Λιώνω για μια Κόκα-Κόλα.

Απρόσεκτος εργάτης σε εργοστάσιο της Κόκα Κόλα πέφτει μέσα σε τεράστιο καζάνι με αναψυκτικό και αντί να ρεύεται για μια ζωή, λιώνει. Αποδεδειγμένα όμως η Κόκα Κόλα, σε καμία μορφή της, δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν οξύ.

19. Αναθεματισμένη… φουστανέλα.

«Αν είσαι μάγκας πήγαινε στο νεκροταφείο τα μεσάνυχτα» λένε δύο φίλοι σε έναν άλλο. Αυτός το παίρνει προσωπικά και πάει και μάλιστα σκοπεύει να καρφώσει και ένα μαχαίρι σε έναν τάφο για να αποδείξει την παρουσία του εκεί. Τελικά την άλλη μέρα τον βρήκαν νεκρό δίπλα στο μνήμα! Αποδείχθηκε πως άθελα του κάρφωσε με το μαχαίρι του και την καπαρντίνα που φορούσε και πέθανε από το σοκ αφού θεώρησε πως τον κράτησε κάποιος νεκρός. Η ιστορία είναι τόσο παλιά που στην αρχική της μορφή ο άτυχος νεαρός φορούσε φουστανέλα.

18. Χημεία και τέρατα.

Πανικό είχε προκαλέσει η είδηση πως το φάρμακο «Προγκεστερέξ» ρίχνει όλες τις αναστολές και χρησιμοποιείται στους βιασμούς γυναικών. Τέτοιο φάρμακο όμως δεν υπάρχει και όλα είναι μια φάρσα που ξεκίνησε το 1999 μέσω e-mail. Από τότε πολλά έχουν κυκλοφορήσει για διάφορα περίεργα φάρμακα.

17. Ο καλός Σαμαρείτης.

Σταματάς στον δρόμο να βοηθήσεις κάποιον που του έχει σκάσει το λάστιχο και μετά από μια εβδομάδα έρχεται στο σπίτι σου μια επιταγή 100.000ευρώ. Ο άνθρωπος που βοήθησες ήταν τελικά μεγιστάνας (Γκέιτς, Τραμπ, Λάτσης) και σου ανταπέδωσε το καλό που του έκανες. Και μετά ξύπνησες…

16. Ασφάλειες με το… κομμάτι.

Η Πάμελα ασφάλισε… τόσο το στήθος, η Λόπεζ… τόσο τα οπίσθια της, η Σακίρα την μέση της. Τεράστια ποσά και τεράστια παραμύθια αφού τέτοιες ασφάλειες δεν έχουν γίνει. Ο μύθος πάει πολλά χρόνια πίσω και έχει χρεωθεί σε πολλούς διάσημους που είχαν κάτι ξεχωριστό.

15. Η κόρη του φαρμακοποιού.

Ξαναμμένος νεαρός πάει σε φαρμακείο να αγοράσει προφυλακτικά. Ντροπαλός πιάνει κουβέντα με τον φαρμακοποιό που τελικά του δίνει και ευχή να περάσει καλά. Πηγαίνει στο σπίτι της φίλης του, χτυπά την πόρτα και ανοίγει ο φαρμακοποιός που είναι τελικά ο… πεθερός.

14. Γατάκι κατά παραγγελία.

Φωτογραφίες με γατάκια σε μπουκάλια είχαν προκαλέσει σάλο. Σύμφωνα με τον μύθο τα γατάκια έμπαιναν από μικρά σε βάζα και τελικά έπαιρναν το σχήμα τους. Φρικιαστική φαντασία που διαδόθηκε μέσω διαδικτύου.

13. Κροκόδειλοι στην πόλη.

Η κλασική ιστορία με τους γεμάτους κροκόδειλους υπονόμους της Νέα Υόρκης. Ο κόσμος έριχνε τα κροκοδειλάκια στις λεκάνες και αυτά γίνονταν τέρατα κάτω από την πόλη. Πότε όμως δεν έχει βρεθεί έστω και ένα.

12. Ο… πεινασμένος μαύρος.

Πρόκειται για μύθο τελευταίας κοπής. Μέσα σε λεωφορείο ρατσίστρια γιαγιά επιτίθεται σε αφρικανό που κάθεται. Η γιαγιά θεωρεί ότι της έχει πάρει τη θέση και τον πρήζει. «Σήκω εδώ που σας μαζέψαμε». Τελικά αδειάζει θέση δίπλα στον Αφρικανό και η γιαγιά κάθεται. Δύο ελεγκτές ανεβαίνουν στο λεωφορείο. Η ηλικιωμένη κυρία βγάζει με μιας το εισιτήριο από την άσχημη δερμάτινη τσάντα της και το κρατάει με καμάρι. Ο Αφρικανός ξαφνικά το αρπάζει και το τρώει. Όταν ο ελεγκτής ζητά το εισιτήριο η γιαγιά λέει ότι της το έφαγε ο μαύρος. Τελικά η γιαγιά πληρώνει πρόστιμο. Αυτός ο μύθος κυκλοφορεί εδώ και πέντε χρόνια και δεκάδες θα σας πουν ότι το έχουν δει με τα μάτια τους να γίνεται σε διάφορα σημεία της πόλης.

11. Πως κατάντησε έτσι αυτό το παιδί.

Ο μύθος θέλει τον Μέριλιν Μάνσον να έχει πρωταγωνιστήσει σε παιδική ηλικία σε οικογενειακή τηλεοπτική σειρά. Ο Μάνσον έπαιξε το καλό και υπάκουο παιδί στην σαπουνόπερα. Ακόμα και να ήταν αλήθεια δεν θα μπορούσαμε να το πιστέψουμε.

10. Τα Ελληνικά καταλαμβάνουν τα pc.

Η υπόθεση Hellenic Quest που διαδόθηκε τόσο πολύ ώστε έφτασε ακόμα και στην ελληνική Βουλή. Μια καλοστημένη φάρσα που ήθελε τη χρήσης της Ελληνικής γλώσσας στους υπολογιστές του μέλλοντος. Μάλιστα είχαν «εφευρεθεί» ακόμα και δηλώσεις για το θέμα, ενώ ένας πρώην υπουργός μίλησε για το Hellenic Quest προκαλώντας τεράστιες αντιδράσεις.

9. Οι δύο τενόροι.

Ντομίνγκο και Καρέρας έχουν μεγάλη κόντρα κυρίως λόγω της καταγωγής τους (Μαδριλένος ο πρώτος, Καταλανός ο δεύτερος). Το 1987 ο Καρέρας δίνει μάχη με τον καρκίνο και τελικά μένει χωρίς χρήματα. Τελικά χάρη στην στήριξη του ιδρύματος «Χερμόσα» ο Καρέρας σώζεται και γίνεται καλά. Τελικά αποκαλύπτεται ότι ο Ντομίνγκο έχει ιδρύσει και χρηματοδοτεί το ίδρυμα να βοηθήσει τον… εχθρό του. Τελικά ούτε τέτοιο ίδρυμα υπάρχει ούτε ποτέ ο Καρέρας χρειάστηκε οικονομική βοήθεια από τον φίλο του στην πραγματικότητα Πλάθιντο Ντομίνγκο.

8. Το ωτοστόπ.

Μια κοπέλα κάνει ωτοστόπ. Ο καλός οδηγός την παίρνει και δέχεται να την πάρει σπίτι της. Όταν φτάνουν αυτή εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Ο οδηγός χτυπά την πόρτα του σπιτιού και λέει την ιστορία. Του απαντούν πως η κοπέλα έχει πεθάνει εδώ και χρόνια. Κλασικός αστικός μύθος.

7. Τα ενοχλητικά… πλευρά.

Η Σακίρα έχει βγάλει δύο πλευρά για να χορεύει καλύτερα, η Πάμελα Άντερσον για να δείχνει πιο λεπτή και ο Μέριλιν Μάνσον για να αυτοϊκανοποιείται. Τελικά τα πλευρά όλων είναι στη θέση τους.

6. Οι ερμαφρόδιτοι.

Όπως και στην περίπτωση των… μπουκαλιών έτσι και εδώ πολλοί έχουν την ρετσινιά. Στη χώρα μας έχει ακουστεί για κάποιες περιπτώσεις. Στις ΗΠΑ διπλά προικισμένη έχει ακουστεί πως είναι η Τζέιμι Λι Κέρτις, η Κιάρα και η Lady Gaga. Άλλος ένας μύθος που φαίνεται πως αρέσει σε όλο τον πλανήτη.

5. Ice Disney.

Πολλοί πιστεύουν ακόμα και σήμερα ότι το σώμα του Γουόλτ Ντίσνεϊ βρίσκεται αποθηκευμένο σε κάποιο ψυγείο. Ο μύθος θέλει τον Ντίσνεϊ να έχει ζητήσει να καταψυχθεί η σορός του ώστε αν ποτέ η τεχνολογία εξελιχθεί τόσο να τον επαναφέρουν στη ζωή του. Τελικά ο Ντίσνεϊ μετά τον θάνατο του αποτεφρώθηκε και η τέφρα του τοποθετήθηκε σε κενοτάφιο στο Γκλέντεϊλ της Καλιφόρνιας.

4. Το τσουνάμι.

Μια φωτογραφία είχε αφήσει άναυδο τον κόσμο. Ο φωτογράφος έλεγε ότι την τράβηξε κάποιος στην Ινδονησία λίγο πριν χτυπήσει το τσουνάμι το 2004. Τελικά η εικόνα είναι από μια αμμοθύελλα το 2002 στην Αυστραλία.

3. Ουυυυυυ σιξ σιξ σιξ.

Ακόμα και διαδηλώσεις είχε προκαλέσει η… ανακάλυψη ότι στο σύστημα barcode κρύβεται ο αριθμός 666. Μποϊκοτάζ, βιβλία και προφητείες για κάτι που έχει αποδειχθεί ότι δεν είναι έτσι. Ο αριθμός δεν υπάρχει στο συγκεκριμένο σύστημα.

2. Συλλέκτης… νεφρών.

Ένας άντρας γνωρίζει μια πανέμορφη κοπέλα σε μπαρ. Καταλήγουν στο σπίτι του. Την επομένη μέρα ξυπνά γυμνός μέσα στη μπανιέρα με αρκετό πάγο. Στην κοιλιά του διακρίνει έντρομος μια τομή. Το νεφρό του λείπει. Ιστορία που κάνει τον γύρο όλου του πλανήτη και όλοι έχουν έναν γνωστό που το έχει ζήσει.

1. Παραλίγο «Έλληνες».

Για ένα ψήφο, στο τσακ και στις ΗΠΑ θα μιλούσαν ελληνικά. Δυστυχώς το ίδιο ισχυρίζονται Γερμανοί, Ισπανοί και Γάλλοι. Η αλήθεια είναι ποτέ δεν έγινε τέτοια ψηφοφορία μια και τα Αγγλικά ήταν η γλώσσα που κυριαρχούσε και το νεοσύστατο κράτος βασίστηκε στα

Κάποια στιγμή το 1989, Ρώσοι επιστήμονες διάνοιξαν μια γεώτρηση στη Σιβηρία κάπου 14,5 χιλιόμετρα βάθος. Το γεωτρύπανο χάλασε βέβαια κάποια στιγμή ανεξήγητα και η ερευνητική ομάδα κατέβασε εξοπλισμό στην τρύπα για να δει τι έγινε. Η θερμοκρασία ήταν κοντά στους 1.000 βαθμούς Κελσίου, το πραγματικό σοκ ήταν ωστόσο ο ήχος που κατέγραψαν τα μηχανήματα: 17 τρομακτικότατα δευτερόλεπτα μπόρεσε να ηχογραφήσει το μικρόφωνο πριν λιώσει, με τους απόκοσμους ήχους να πείθουν τους επιστήμονες ότι ήταν πράγματι κραυγές από την Κόλαση!

Οι περισσότεροι παραιτήθηκαν αμέσως από την αποστολή, με όσους ωστόσο παρέμειναν στο σημείο να ζουν ακόμα μεγαλύτερο σοκ αργότερα εκείνη τη νύχτα: ένα νέφος ενός κατάφωτου αερίου άρχισε να βγαίνει από τη γεώτρηση, παίρνοντας προοδευτικά σχήμα γιγαντιαίου φτερωτού δαίμονα, με το ρωσικό αντίστοιχο του «έχω κατακτήσει…» να ακούγεται μέσα στις φλόγες.

Παρά το γεγονός ότι σήμερα θεωρείται φάρσα, ο αστικός μύθος παρέμεινε και δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι το περιστατικό πράγματι συνέβη. Ο θρύλος του Πηγαδιού της Κολάσεως παραμένει ζωντανός και ακμαίος…

Ο πασίγνωστος λαϊκός θρύλος της Κίνας/Ιαπωνίας αφορά σε μια γυναίκα, την Kuchisake-Onna, που κάποιοι ισχυρίζονται ότι ήταν σύζυγος σαμουράι. Μια μέρα λοιπόν απάτησε τον άντρα της με έναν νεότερο τύπο και όταν ο σύζυγος το έμαθε, την τιμώρησε παίρνοντας το σπαθί του και σκίζοντας στο στόμα της από αυτί σε αυτί. Η συνέχεια του αστικού μύθου ποικίλει από δω κι έπειτα.

Άλλοι λένε ότι η γυναίκα ήταν καταραμένη να μην πεθάνει ποτέ, και ακόμα συνεχίζει να περιδιαβαίνει τον κόσμο για να εξιστορεί το πάθημά της. Άλλοι πάλι αναφέρουν ότι πρόκειται για μια πολύ ωραία γυναίκα που ρωτάει τους περαστικούς αν είναι όμορφη. Κι όταν παίρνει θετική απάντηση, αφαιρεί τη χειρουργική μάσκα που φορά αποκαλύπτοντας τη φρικιαστική ουλή της. Ο περαστικός που δεν συνεχίζει να τη βρίσκει πλέον όμορφη βρίσκει τραγικό θάνατο από τα χέρια της!

Ένας παλιός αστικός θρύλος σκορπούσε τον τρόμο στη δεισιδαιμονική Ευρώπη του Μεσαίωνα. Μια πανέμορφη κοπέλα λοιπόν, η Elisa Day, η ομορφιά της οποίας συγκρινόταν μόνο με τα άγρια ρόδα, γνώρισε έναν νεαρό άντρα που μόλις είχε καταφτάσει στο χωριό της. Ο άντρας, που την ερωτεύτηκε φυσικά με την πρώτη ματιά, της ζήτησε ραντεβού. Στην πρώτη τους συνάντηση, την επισκέφτηκε στο σπίτι της.

Στη δεύτερη, της έφερε ένα κατακόκκινο τριαντάφυλλο και της παρήγγειλε να τον συναντήσει εκεί που φυτρώνουν τα άγρια ρόδα. Στο τρίτο τους λοιπόν ραντεβού, την πήγε στο ποτάμι, όπου τη σκότωσε φωνάζοντας «η ομορφιά πρέπει να πεθάνει». Έβαλε κατόπιν ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στα δόντια της και άφησε το νεκρό της σώμα να γλιστρήσει στο ποτάμι. Εννοείται ότι οι μεσαιωνικοί άνθρωποι συναντούσαν το πνεύμα της να περιπλανιέται στο ποτάμι, με το αίμα να ρέει από το κεφάλι της και το κόκκινο τριαντάφυλλο περασμένο στα χέρια της…

71 Votes

Η ιστορία που θα σας διηγηθώ την έλεγε η προγιαγιά μου, την οποία ιστορία την έγραψαν και οι εφημερίδες της εποχής (90 χρόνια πριν).

Ήταν 2 νεαροί που πηγαίνανε σε ένα πανηγύρι ενός χωριού. Καθώς προχωρούσαν συνάντησαν στον δρόμο τους μία πολύ όμορφη κοπέλα την Μαρία. Η οποία τους ρώτησε που πηγαίνανε, και εκείνοι απάντησαν «στο πανηγύρι του χωριού». Τους ζήτησε ευγενικά αν μπορεί να πάει μαζί τους γιατί ήταν μόνη της και φυσικά η απάντησή τους ήταν θετική. Στον δρόμο του γυρισμού η Μαρία κρύωνε και ένας από τους δύο νεαρούς της έδωσε την καμπαρντίνα του. Την πήγανε μέχρι  το σπίτι της και η Μαρία είπε: έλα να πάρεις αύριο την καμπαρντίνα σου.

Το άλλο πρωί ο νεαρός πήγε στο σπίτι και του άνοιξε μία γυναίκα (μεγάλη σε ηλικία) με μαύρα ρούχα.

Διάλογος:

ΝΕΑΡΟΣ : Για σας είναι εδώ η Μαρία;

ΓΥΝΑΙΚΑ: Όχι δεν υπάρχει εδώ καμία Μαρία.

ΝΕΑΡΟΣ : Μα πως «ΟΧΙ»; Αφού χθες ήμασταν μαζί στο πανηγύρι.

ΓΥΝΑΙΚΑ : Υπήρχε κάποτε μία Μαρία, η κόρη μου, μόνο που έχει πεθάνει εδώ και χρόνια.

 ΝΕΑΡΟΣ : Τι;

ΓΥΝΑΙΚΑ :  Έλα άμα θες μαζί μου να σου δείξω.

Οι δυο τους πήγανε στο νεκροταφείο και η γυναίκα έδειξε στον νεαρό τον τάφο της Μαρίας. Όμως πάνω στον τάφο της Μαρίας ήτανε σκισμένη η καμπαρτίνα του νεαρού.

Το ολλανδικό πλοίο-φάντασμα.

Είναι Φεβρουάριος του 1948 και πολλά καράβια που πλέουν στα ανοιχτά της Ινδονησίας λαμβάνουν επείγοντα σήματα κινδύνου από την ολλανδική φρεγάτα SS Ourang Medan. Το ανατριχιαστικό μήνυμα αναφέρει: «Όλοι οι αξιωματικοί και ο καπετάνιος είναι νεκροί πάνω στο κατάστρωμα και την γέφυρα. Πιθανότατα όλο το πλήρωμα είναι νεκρό». Στην συνέχεια, λαμβάνονται ακατάληπτα σήματα μορς και τελικά μία λέξη: «Πεθαίνω».

Όταν η ομάδα διάσωσης πλησιάζει το πλοίο λίγες ώρες αργότερα, το σκηνικό που αντικρίζει είναι το εξής: Όλο το πλήρωμα κείτεται νεκρό, με τα μάτια ανοιχτά και τα πρόσωπα στραμμένα προς τον ήλιο, ενώ τα χέρια τους ήταν παρατεταμένα και τα πρόσωπά τους ανέδιδαν τρόμο.

Ακόμη και ο σκύλος του πλοίου βρίσκεται νεκρός, ενώ καθώς η ομάδα διάσωσης πλησιάζει στον υπερθερμασμένο καυστήρα, νιώθει ένα ρίγος. Ξαφνικά, εμφανίζεται καπνός, και η ομάδα μόλις που προλαβαίνει να αποβιβαστεί πριν το Ourang Medan εκραγεί και βυθιστεί. Εξήντα τρία χρόνια μετά, το μυστήριο της φρίκης στην φρεγάτα παραμένει άλυτο.

Η γυναίκα-ζόμπι της Αϊτής.

Η Felicia Felix-Mentor πέθανε το 1907, μετά από το χτύπημα μιας ξαφνικής αρρώστιας, τα χαρακτηριστικά της οποίας συμπίπτουν με τις ενδείξεις των παραδόσεων της Αϊτής που σχετίζονται με την μετατροπή σε… ζόμπι. Περίπου 30 χρόνια μετά, μία γυναίκα εμφανίστηκε να περιφέρεται στους δρόμους της περιοχής –κάποιοι ανέφεραν πως ήταν γυμνή, ενώ άλλες πηγές υποστήριξαν πως την είδαν με κουρελιασμένα ρούχα- και κατευθύνθηκε προς ένα αγρόκτημα, το οποίο σύμφωνα με τα λεγόμενά της ανήκε στον πατέρα της.

Οι ιδιοκτήτες της φάρμας αναγνώρισαν στο πρόσωπό της την μακαρίτισσα Felicia Felix, κάτι που επιβεβαίωσε και ο ίδιος ο σύζυγος της «εκλιπούσης». Λόγω της ασθενικής όψης της, μεταφέρθηκε στο κυβερνητικό νοσοκομείο. Ο γιατρός που την εξέτασε φέρεται να είπε γι’ αυτήν: «Τα περιστασιακά ξεσπάσματα γέλιου της στερούνταν νοήματος, ενώ πολύ συχνά μιλούσε για τον εαυτό της είτε στο πρώτο είτε στο τρίτο πρόσωπο, χωρίς να συνειδητοποιεί την διαφορά. Δεν είχε αίσθηση του χρόνου και ήταν μάλλον αδιάφορη για τους γύρω της».

Τα ίχνη του διαβόλου.

Στην επαρχιακή πόλη Devon της νοτιοανατολικής Αγγλίας, ο χειμώνας του 1855 ήταν αρκετά βαρύς και το χιόνι είχε καλύψει όλη την εξοχή αλλά και τα σπίτια. Την νύχτα της 8ης Φεβρουαρίου, μετά από ακόμη μία μίνι χιονόπτωση, εμφανίστηκαν στην άσπρη επιφάνεια ίχνη που έμοιαζαν με ζώου. Τα χνάρια, που είχαν βάθος περίπου 6 εκατοστά και απείχαν το ένα από το άλλο 20 εκατοστά, συνέχιζαν την απολύτως ευθεία πορεία τους επί 160 χιλιόμετρα(!) και περνούσαν πάνω από όποιο εμπόδιο συναντούσαν στον διάβα τους, αφήνοντας ίχνη και εκεί.

Χνάρια βρέθηκαν πάνω σε στέγες σπιτιών, πάνω σε παγωμένα ποτάμια, σε στοίβες από άχυρα, ακόμη και σε πολύ λεπτούς αγωγούς. Μάλιστα, υπήρξαν πολλές μαρτυρίες ότι μία «διαβολική φιγούρα» έκανε την εμφάνισή της στην περιοχή του Devon εκείνες τις ημέρες

Η εξαφάνιση του δρομέα.

O James Worson, κάτοικος της αγγλικής πόλης Leamington, περηφανευόταν πολύ για την ταχύτητα με την οποία μπορούσε να τρέξει. Οι φίλοι του λοιπόν τον προκάλεσαν να τρέξει μια μεγάλη απόσταση μεταξύ του Leamington και του Coventry που περνούσε μέσα από ένα δάσος. Ο Worson δέχτηκε και ξεκίνησε για να διανύσει αυτή την διαδρομή σε χρόνο ρεκόρ στις 3 Σεπτεμβρίου του 1873. Πίσω του, αποφάσισαν να τον ακολουθήσουν δύο φίλοι του, ο Hammerson Burns και ο Barham Wise με μια άμαξα και μια φωτογραφική μηχανή ανά χείρας.

Και ενώ τα πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής κυλούσαν κανονικά, σύμφωνα με τους δύο παρατηρητές και ο Worson δεν έφυγε ποτέ από τα μάτια τους, ξαφνικά είδαν τον φίλο τους να σκοντάφτει και το σώμα του να παίρνει κλίση προς τα μπροστά, έτοιμο να πέσει. Αντί να ακολουθήσει όμως η πτώση του στο έδαφος, το μόνο που ακούστηκε ήταν κατά τα λεγόμενα των δύο φίλων η πιο ανατριχιαστική κραυγή που έχουν ακούσει ποτέ, η οποία μάλιστα διήρκεσε λίγα δέκατα του δευτερολέπτου. Και πριν ο Worson πέσει στο έδαφος… εξαφανίστηκε.

Κανείς ποτέ δεν έμαθε τι απέγινε ο δρομέας, ενώ η φωτογραφική μηχανή των «ακολούθων» του αποτύπωσε τα ίχνη των ποδιών του, που ξαφνικά σταμάτησαν στο σημείο της εξαφάνισης. Τα λαγωνικά της βρετανικής αστυνομίας, για κάποιο λόγο, δεν πλησίασαν καν το σημείο της (σχεδόν) πτώσης του.

Το φάντασμα της φωτογραφίας.

Η ανατριχιαστική φωτογραφία που βλέπετε δίπλα τραβήχτηκε το 1919 και ήρθε στο φως της δημοσιότητας μόλις το 1975 από έναν εκ των εικονιζόμενων. Η φωτογραφία απεικονίζει μία ομάδα της RAF που υπηρέτησε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, και αν αναρωτιέστε πού βρίσκεται το ανατριχιαστικό, παρατηρήστε την φιγούρα που αχνοφαίνεται πίσω από το πρόσωπο στον κύκλο.

Πρόκειται για τον Freddy Jackson, μηχανικό της βρετανικής αεροπορίας, ο οποίος σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες είχε βρει τον θάνατο λόγω ατυχήματος στις προπέλες ενός αεροσκάφους δύο μέρες πριν τραβηχτεί αυτή η φωτογραφία. Μάλιστα, η κηδεία του είχε τελεστεί την ημέρα της λήψης. Ακόμη κι αν είμαστε πολύ δύσπιστοι, η «αχνή» φιγούρα του, μισοκρυμμένη πίσω από τον αξιωματικό αρκεί για να μας… σηκωθεί η τρίχα.

Καλησπέρα σε όλους! Ονομάζομαι Δημήτρης και κατάγομαι από ένα τουριστικό χωριό. Η αλήθεια είναι ότι εδώ δεν έχουμε και τόσες ”ιστορίες τρόμου” να λέμε. Έτσι όταν βρισκόμαστε στην παραλία το καλοκαίρι (και εφόσον έχουμε βαρεθεί το clubbing), διηγούμαστε ιστορίες από κατασκηνώσεις ή και ιστορίες από άλλα μέρη πιο μακάβριες. Όλοι όμως οι ντόπιοι έχουμε μια κοινή ιστορία που ανατριχιάζουμε στο άκουσμά της και δεν χάνουμε στιγμή να την διηγηθούμε. Είναι μια ιστορία τρόμου που πηγάζει από το μακρινό παρελθόν κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας.

 Η ιστορία έχει λοιπόν ως εξής. Κατά την περίοδο των μεταναστεύσεων από τη Μικρά Ασία όλοι βρήκαν καταφύγιο σε μικρά χωριά είτε ορεινά είτε παραθαλάσσια. Για τη μόρφωση των παιδιών λοιπόν δημιουργήθηκαν τα Μετόχια (σχολεία κρυμμένα σε κάμπους και βουνά ώστε να είναι ιδιαίτερα δυσεύρετα). Το Μετόχι όμως βρέθηκε και ο κάτοχός του (ένας καλόγερος) αλυσοδέθηκε από τους Τούρκους και σύρθηκε μαρτυρικά μέχρι το επόμενο χωριό (απόσταση 11 χιλιομέτρων) όπου ξεψύχησε. Και τώρα είναι το μεγάλο μπέρδεμα. Δυστυχώς η ευτυχώς κυκλοφορούν 2 διαφορετικές εκδοχές του θρύλου. Άλλοι λένε ότι εισβάλλει στα όνειρά σου και σου λέει να κάνεις πράγματα, αλλιώς αν δε τα κάνεις υπάρχουν ποινές (συνήθως μώλωπες κατά τη διάρκεια του ύπνου και ασφυξία). Ενώ οι υπόλοιποι υποστηρίζουν ότι αν  ακούσεις να σε φωνάζει κάποιος (χωρίς να το ακούνε άλλοι), θα σου πάρει τη μιλιά.

 Την ιστορία αυτή δεν την έγραψα για να την πιστέψετε αφού ούτε εγώ είμαι σίγουρος για το αν ισχύει τελικά. Βρήκα αφορμή να τη γράψω γιατί ήταν ένα βαρετό Σάββατο και γιατί βαριόμουν να διαβάσω Μαθηματικά Κατεύθυνσης. Παρόλα αυτά είμαι πάντα πρόθυμος για μια βόλτα στον κάμπο τα μεσάνυχτα και πείτε με τρελό αλλά ζω για την στιγμή που θα ακούσω το σύρσιμο των αλυσίδων από τα βάση του κάμπου και την φωνή εκείνη… Δημηηηηητρρρρηηη.

Αστικοί Μύθοι: Ο Παππάς Του Χωριού.

Στο χωριό μου πριν από πολλά χρόνια, υπήρχε ένας παπάς ο οποίος έκλεβε τους πάντες και τα πάντα. Μια μέρα μάλιστα έκοψε από μία εικόνα της Παναγίας το χρυσό κεφάλι και είπε πως το βράδυ μπήκαν κλέφτες. Μετά από λίγα χρόνια καθώς έπινε στο καφενείο του χωριού μια λογομαχία με έναν χωρικό εξελίχθηκε σε μάχη κατά την οποία ο χωρικός σκοτώθηκε. Από τότε τα λογικά του παπά σάλεψαν. Έλεγε σε όλους πως άκουγε φωνές αλλά κανείς δεν τον πίστευε. Έτσι αυτοκτόνησε στο σημείο του φονικού του χωρικού και από τότε τη μέρα της αυτοκτονίας κανείς απ’ το χωριό δεν πατάει στη πλατεία φοβούμενος τα πνεύματα.